Ons gedrag wordt, even heel simpel gezegd, bepaald door twee mechanismes:
- Het vermijden/wegvluchten van bedreigende situaties (angst)
- Het op zoek gaan naar belonende situaties (genot)
Dat is een heel logisch mechanisme, want het vergroot onze kans op overleving. Het beschermt ons tegen gevaar en zorgt er bijvoorbeeld voor dat we blijven eten en voortplanten.
Dat maakt dat:
- Iets doen wat bedreigend voelt, oncomfortabele gevoelens oproept
EN
- Iets laten wat belonend is, ook oncomfortabele gevoelens oproept.
Evolutionair gezien is dat ontzettend goed te begrijpen. Maar in de omgeving waarin we tegenwoordig leven, not so much.
Bovendien kan gedrag dat op korte termijn genot oplevert, op lange termijn problemen opleveren (bijv. overeten) en kunnen situaties die bedreigend voelen, soms goed zijn om te doen (nee zeggen tegen een eetbui).
Voor beide situaties heb je behoorlijk wat wilskracht/impulscontrole (en moed) nodig. Ik spreek persoonlijk liever van impulscontrole, omdat wilskracht impliceert dat als je maar graag genoeg wilt, het zou moeten lukken (illusie van meritocratie). Maar zo simpel is het niet, want als dat het geval zou zijn dan zou je nu niet deze blog hoeven te lezen.
Maar hoe ontwikkel je die impulscontrole? Lieke to the rescue...
Impulscontrole: wat is het en hoe kun je dit ontwikkelen?
Dit artikel is een BLOG+ artikel
Ontvang het wachtwoord door je gratis en vrijblijvend in te schrijven op de Lichter Leven Nieuwsbrief
Reactie plaatsen
Reacties