Eten uit verveling is het irritante broertje van stress-eten en emotie-eten. Verveling kan - net zoals stress of andere ‘vervelende’ emoties - eetbuien (of snaaibuien) uitlokken. Je wilt eigenlijk niet eten, maar de eetdrang is op een gegeven moment zo sterk dat je niets anders kan dan eraan toe geven.
Achteraf komen schuldgevoelens om de hoek kijken en voel je je vaak nog slechter dan ervoor (nevenschade). Bovendien heeft het een negatieve invloed op jouw relatie met eten en jezelf. In deze blog geef ik je een aantal tips om eten uit verveling tegen te gaan.
Waarom eet je uit verveling?
Eigenlijk is eten uit verveling een vorm van emotie-eten. Eten is een manier om een vervelend gevoel niet te hoeven ervaren. In plaats van te accepteren dat je je verveelt, probeer je het gevoel ‘weg te eten’.
Waarom doe je dat?
Voor veel mensen is ‘verveling' gekoppeld aan lui zijn, nutteloos zijn en onproductief zijn. We leven in een prestatiemaatschappij, waarin *druk* zijn als een waarde wordt gezien. Daardoor voelt vervelen als iets wat slecht is. Iets wat niet mag. Een probleem dat opgelost dient te worden. Eetbuien zijn daarmee vaak een gevolg van 'human doing gedrag'
Verveling op zichzelf kan een onprettig gevoel uitlokken als gevolg van de oordelen die je daarover hebt. Maar verveling kan er ook voor zorgen dat weggedrukte emoties opeens naar de oppervlakte komen. Emoties die er niet mogen zijn, zoals schaamte, eenzaamheid, (faal)angst, enz.
Dat maakt dat 'niks doen' een onrustig en ongemakkelijk gevoel opwekt. Sommige mensen lossen dit op door zichzelf bezig te houden met allerlei taakjes en zich te storten op werk. Andere mensen houden zichzelf bezig met eten. Eten is dus een manier – een copingstrategie – om die verveling te doorbreken.
Oplossing voor eten uit verveling = emotieregulatie
Verveling wordt vaak gezien als iets negatiefs en neemt onprettige gevoelens met zich mee. Eten – met name calorierijk en stimulerende voedingsproducten – kan dit gevoel tijdelijk doorbreken. Eten uit verveling is daarom niet eenvoudig te doorbreken, want het heeft een duidelijke functie. De hunkering naar eten kan bovendien soms zo sterk zijn, dat je het gevoel hebt dat je geen andere optie hebt.
Jezelf afleiden door andere dingen te doen, kan soms helpen. Maar eigenlijk verschuif je hiermee het probleem alleen maar. Het is net zoiets als wanneer de rommel op je tafel in de weg ligt en je dit naar de andere kant van de tafel schuift. Het ligt even niet meer in de weg, maar wat als je daarna juist aan de andere kant van de tafel weer ruimte nodig hebt?
Bovendien is verveling eigenlijk heel erg nuttig. Het zorgt ervoor dat je even tot rust kunt komen, je zenuwstelsel tot rust kan komen en er ruimte ontstaat om te voelen wat je voelt. Zeker in de tijd waarin we leven, is het juist goed om soms even niks te doen.
Het feit dat je eten inzet om vervelende gevoelens niet te hoeven voelen, betekent dat er een verstoorde emotieregulatie is. De enige manier om dit *structureel* te doorbreken is een gezonde emotieregulatie aanleren.
Emotieregulatie = het vermogen om enerzijds emoties te kunnen duiden (dus te voelen en te benoemen) en anderzijds in staat zijn om deze op een gepaste en helpende manier te kanaliseren en te uiten.
Het doel bij emotieregulatie is NIET om negatieve emoties kwijt te raken. Het gaat over omgaan met onprettige emoties en gevoelens die nu eenmaal bij het leven horen en bovendien functioneel zijn! Het is een vorm van 'gezonde' coping
Emotieregulatie bestaat uit verschillende interventies, afhankelijk van waar het probleem ligt. Dit kunnen interventies zijn, gericht op:
- Het verhogen van je interoceptief bewustzijn, zodat je beter kan voelen en gevoelens beter kunt plaatsen. Emotieregulatie gaat voornamelijk moeizaam bij mensen die ofwel te veel of te weinig voelen.
- Granulariteit van gevoelens en emoties verhogen. Dit houdt in, dat je leert te differentiëren tussen verschillende gevoelen en emoties. Bijvoorbeeld dat je het verschil kunt opmerken tussen honger en dorst, vermoeidheid en honger of tussen boosheid en verdriet, stress en angst, enz.
- Balans tussen 'positieve' en 'negatieve' emoties herstellen. Op het moment dat je voornamelijk vervelende emoties ervaart (of daar de focus op ligt), wordt je visie vernauwt en heb je vaker het gevoel dat je het leven dragelijk moet maken, door bijvoorbeeld genot uit eten te halen.
- De betekenis van wat je voelt (emotie = gevoel + betekenis) onderzoeken en eventueel veranderen. De betekenis die jij bijvoorbeeld aan 'vervelen' hebt geven is negatief (lui, onproductief, enz.), maar dat hoeft het niet te zijn. Je kunt deze betekenis ook (deels) veranderen of nuanceren.
- Leren om de respons te sturen. Wat doe je als je onprettige emoties ervaart? Als eten jouw respons is op het voelen van ongemak, dan is het belangrijk om te oefenen met het doorbreken van deze automatische respons.
Emotieregulatie is een ontzettend belangrijke vaardigheid, die je helaas niet kunt aanleren door enkel een blog te lezen. Ik wijd daar vaak een heel coachtraject aan om emotieregulatie aan te leren. Is dit iets waar je graag mee aan de slag wilt? Stuur mij gerust een berichtje of vraag een gratis kennismakingsgesprek aan.
Reactie plaatsen
Reacties