Ik benoem regelmatig, dat *willen afvallen* en *werken aan een fijne relatie met eten*, niet zo goed samengaat. En hoewel ik daar nog steeds 100% achter sta (het zijn immers twee verschillende doelen, die om een andere aanpak vragen), wil ik daar toch iets belangrijks over zeggen EN ook mijn excuses aanbieden.
De afgelopen zes jaar heb ik in de coachtrajecten prachtige vrouwen mogen begeleiden bij het doorbreken van eetbuien, emotioneel overeten en het creëren van een lichter leven (ontzettend dankbaar 🦋🙏🏻!)
Maar steeds vaker merk ik tijdens de gesprekken, dat velen zich schamen en schuldig voelen als ze mij vertellen dat ze nog steeds graag willen afvallen of andere fysieke doelen hebben. En dat vind ik verontrustend.
Dus ik wil daarin graag iets rechtzetten en ook mijn excuses aanbieden. Mocht ik jou ooit het gevoel hebben gegeven, dat het ‘slecht’ is om te willen afvallen of andere fysieke doelen na te streven, dan sorry, sorry, sorry!
Ik ben (uiteraard!) helemaal pro eetvrijheid en ik vind de ontwikkelingen op dat vlak echt fantastisch, want:
👉 Ik vind het heerlijk om die hele onrealistische dieetcultuur en schoonheidsidealen een dikke MIDDELVINGER te geven!
👉 Ik omarm lichaamsdiversiteit!
👉 Ik ben een grote voorstander van het creëren van een fijne, evenwichtige en realistische relatie met eten, jezelf en je lichaam (DUH!)
Dus go eetvrijheid!
Maar wat ik minder leuk vind aan de *eetvrijheid-beweging*, is dat steeds meer vrouwen het gevoel hebben, dat ze niet open kunnen/mogen zijn over het feit dat ze er goed uit willen zien of bepaalde esthetische doelen en verlangens hebben.
En dat is uiteraard NIET de (mijn) bedoeling en daarom wil ik 3 dingen daarover zeggen:
- Jij bent de ENIGE die beslissingen kan en mag nemen over je lichaam. Jij hebt totale lichamelijke autonomie! Dat betekent dat alleen jij weet en kan bepalen wat goed voor jou is. Als je in staat bent om de verwachtingen van anderen los te laten, is dat ontzettend bevrijdend. Ik geef nog steeds om mijn uiterlijk, maar op een niet-obsessieve of dieetcultuur-achtige (is dat een woord?) manier. En dat probeer ik ook mijn cliënten mee te geven. Je hoeft je nooit beschaamd of schuldig te voelen over de keuzes die jij voor jezelf en je lichaam maakt, zéker niet wanneer deze volledig in lijn zijn met jouw behoeftes!
- Het is 100% mogelijk om een balans te vinden waarbij jij je goed voelt over je uiterlijk (let op! er zullen altijd onzekerheden zijn, want dat is gewoon hoe ons brein werkt), én een gezonde relatie met eten hebben. Het is belangrijk dat je daarbij realistische, eerlijke en liefdevolle doelen stelt en het obsessieve, perfectionistische alles-of-niets mindset durft los te laten.
-
‘Lekker in je vel zitten’ vraagt om een holistische aanpak. Dat klinkt altijd een beetje zweverig, maar het is niets anders dan leren om alle aspecten van jezelf (dus ook het verlangen om af te vallen) en je omgeving te erkennen en te accepteren. Wat heeft je lichaam nodig? Wat heb je psychisch nodig? Wat gebeurt er emotioneel? Hoe ga je om met de omgeving en tijd waarin we leven? En heb jij jouw omgeving en leven zodanig ingericht, dat je helemaal jezelf mag, kunt en durft te zijn?
Dus laten we vooral eerlijk en open blijven over het feit dat we allemaal lichamelijke en uiterlijke verlangens hebben (Ik ook!). Deze mogen er gewoon zijn en te allen tijde erkend worden. Ook (of misschien vooral?) als je ervoor kiest om de focus te leggen op het creëren van een fijne relatie met eten, jezelf en je lichaam.
Laat die schaamte en dat schuldgevoel los en durf ernaar te kijken. Wat in dat uiterlijke verlangen is zo belangrijk voor JOU? En hoe kun je dat op een eerlijke, realistische en liefdevolle manier nastreven, voor JOU.
Liefs 🦋
Reactie plaatsen
Reacties