Heeft het leven zin?
Of geven we het leven zin?
Gebeurt alles met een reden?
Of geven we alles een reden?
Komen we met een doel op deze aarde?
Of geven we een doel aan ons bestaan?
Ik ben een dochter van de meest nuchtere man op aarde én de meest ruimdenkende vrouw op aarde.
Ik geloof daardoor in beiden. In het grijpbare als het ongrijpbare. In de wetenschap en in het spirituele.
Want alles is waar tot het niet meer waar is. En alles is een fantasie totdat het werkelijkheid wordt.
Ik dacht gevangen te zitten tussen beide werelden. Verscheurd. Een tweestrijd. Angst om iemand teleur te stellen. Bang om het leven verkeerd te leven.
Maar vandaag besef ik mij hoe mooi het eigenlijk is om beide werelden te kennen. Om beide te omarmen. Om ze met elkaar te mogen verenigen.
Ik hoef niet te kiezen. Ik heb de vrijheid om zowel te verklaren als alle opties open te houden. Het een sluit het ander niet uit.
Een rijkdom die ik van mijn ouders heb meegekregen.
Misschien krijg ik ooit een antwoord op die grote levensvragen. Misschien als mijn leven hier op aarde eindigt. Maar als dat niet zo is, dan is dat ook helemaal oké.
Je kunt het leven tenslotte alleen maar in het nu leven...
Reactie plaatsen
Reacties