Tafelgasten

Het is donderdagavond en je zit aan de eettafel. Op de tafel staat allemaal eten en in je handen heb je de opscheplepels vast. Jij mag zelf beslissen wat je opschept, waar je zin in hebt en waar je behoefte aan hebt.

Maar je zit niet alleen aan tafel. Je hebt een aantal tafelgasten. Links van je zit je angst, die jou waarschuwt dat het eten van koolhydraten ontzettend gevaarlijk is. Denk eens aan die extra kilo´s die je aankomt als je pasta eet. Oei, en kijk uit voor al dat vet want daar word je echt moddervet van.

Daarnaast zit een perfectionist die erop hamert hoe belangrijk het is om gezond te eten. Een foutje, één ongezond hapje en je hebt gefaald. 'Denk je nu écht dat één frietje er niet toe doet? Denk je nu echt dat je het ideale lijf kunt krijgen als je niet eens de kracht kunt opbrengen om van de frietjes af te blijven? Het is alles of niets! Eet die broccoli en laat de friet staan.'

Maar naast de perfectionist zit vermoeidheid die je vertelt dat je te moe bent om weerstand te bieden aan die lekkere verleidingen. Die wilt het liefst het bijltje erbij neerleggen en de frietjes op het bord scheppen.

De machteloze, die aan de overkant van de tafel zit, doet er nog een schepje bovenop. 'Ik kan het echt niet helpen dat ik zin heb in frietjes. Mijn lichaam schreeuwt er gewoon om. Dan kan ik het toch beter gewoon eten? het eten is nu gewoon sterker dan ik.'

Maar dan slaat meneer imago met zijn vuist op tafel. 'Wat zullen andere mensen wel niet van je denken als je het niet voor elkaar krijgt om af te vallen. Die kleren die je nu aan hebt staan je al niet heel flatteus. Als je ook nog voor die frietjes kiest, zie je er straks helemaal niet meer uit.'

'Rustig maar', zegt de goedbedoelde adviseur. 'Laat ze maar kletsen en luister maar naar mij. Het beste wat je nu kunt doen is gewoon niet eten. Moet je maar eens zien hoe snel de kilo’s er dan vanaf vliegen. Dan komt alles goed en hoef je je geen zorgen meer te maken.'

Rechts naast je zit je onzekerheid die helemaal in de war is door alles wat je hoort, ziet en leest. 'Wat als ik inderdaad moddervet word als ik een frietje eet? Maar het heeft toch ook geen zin om helemaal niets te eten? en mijn imago heeft misschien wel gelijk. Wat zullen andere mensen wel niet van me denken?'

Al je tafelgasten bemoeien zich constant met je eetgedrag en eetkeuzes. Ze zijn het nooit met je eens en bekvechten onderling ook nog eens met elkaar. Je kijkt naar je bord en ziet dat deze nog steeds leeg is.

Maar dan komt het besef dat JIJ de opscheplepels in je hand hebt. Je tafelgasten kunnen nog zo hard schreeuwen, maar jij bent degene die kan kiezen en bepalen. Natuurlijk zou het fijner zijn als ze hun mond zouden houden, maar waarschijnlijk gaat dat niet gebeuren. En eigenlijk maakt het ook niet uit, want jij kan zelf kiezen wat je op je bord schept.

Dus je gaat één voor één je tafelgasten af. Je omarmt ze liefkozend en geeft ze het gevoel dat ze gehoord worden.

Dag angst, je hoeft echt niet bang te zijn hoor. Ik weet dat je het beste met mij voor hebt, maar ik zal echt niet dik worden van het eten van die paar aardappelen. Pas wanneer ik echt te veel eet, zal dat invloed hebben op mijn gewicht.

En perfectionist, ik weet dat je het gewoon heel erg goed wilt doen. Maar weet je wat het mooie is, soms is het eten van dat ene frietje juist het perfecte wat je kan doen. Echt waar.

Hoi vermoeidheid, misschien is het goed om even een stapje terug te doen op je werk. Of misschien wat beter te slapen of op zoek te gaan naar ontspanning. Moe zijn is geen reden om te eten of minder goed voor jezelf te zorgen. Oké?

En machteloze, ik weet dat het lekker is om soms in je slachtofferrol schuil te houden, maar je hebt echt zelf een keuze. Je kan echt meer dan je denkt.

Lieve imago. Het maakt geen f*ck uit wat anderen van je denken. Kijk eens hoe mooi je bent. Wees eens trots op wat je allemaal doet. Dat is toch veel belangrijker?

Hahaha goedbedoelde adviseur. Jij denkt zeker dat je de leukste bent aan deze tafel. Ik weet dat je het goed bedoelt en je mij alleen maar wilt helpen. Maar inmiddels heb ik geleerd dat deze korte termijnoplossingen nooit werken. Ik ga het nu even anders aan pakken, maar bedankt voor je advies.

En onzekerheid, ik weet dat het allemaal heel verwarrend is en je nu het liefste terug wilt vallen in oude patronen. Maar stiekem weet jij heel goed wat goed voor je is. Luister naar dat gevoel. Als je dat gevoel volgt, maak je ALTIJD de juiste keuze.

Misschien had je in eerste instantie het gevoel dat je terug moest schreeuwen naar je tafelgasten, of misschien wilde jij je wel helemaal terug trekken. Maar al deze tafelgasten zijn welkom aan je tafel. Ze hebben namelijk het beste met je voor en laten jou zien waar je écht behoefte aan hebt. Liefde, slaap, vertrouwen, geborgenheid….. Als je er naar luistert gaan ze misschien tijdelijk even weg. Maar ze komen altijd weer terug, om je iets te leren. Spannend omdat je nooit weet wie wanneer aan tafel schuift.

Misschien sta je de volgende keer wel klaar om je gasten welkom te heten.

Heb jij ook tafelgasten die door elkaar heen schreeuwen als jij een keuze wilt maken wat betreft eten? Misschien kunnen deze vragen je helpen:

• Welke tafelgasten heb jij?
• Welke behoefte vertegenwoordigen ze?
• Hoe proberen ze je te belemmeren?
• Welke tafelgasten zijn het luidst?
• Wat wil je serieus nemen van hun verhaal en wat leg je naast je neer?

Ik help je hier ook graag bij als je daar behoefte aan hebt! Vraag een coaching traject aan of kies voor een GRATIS kennismakingsgesprek.