Naar aanleiding van een artikel in de ‘Flow-magazine’ heb ik deze blog geschreven. Het gaat niet over voeding of over het creëren van een gezonde leefstijl. Het gaat over de mismatch die je kan ervaren tussen wie je zou willen zijn en wie je bent. Het gaat over jezelf zijn en jezelf accepteren zoals je bent, over jezelf ontwikkelen en verrassen. Iets wat naar mijn mening ook ontzettend belangrijk is. Daarom heb ik het, na lang twijfelen, toch op mijn blog geplaatst.
Dit past niet bij mij! In de 29 jaar die ik nu op deze aardbol doorbreng, heb ik verschillende ideeën en verwachtingen gecreëerd ten aanzien van mezelf. Ideeën over wie ik zou willen zijn en wie ik zou willen worden. Een soort ideaalbeeld in mijn hoofd.
Ik zou bijvoorbeeld graag iemand willen zijn die het huis altijd op orde heeft en waarbij de tuin er altijd netjes bij ligt. Iemand die het gezellig maakt in huis door kaarsjes te branden en de seizoenen in huis haalt. Maar in de realiteit is mijn huis altijd een chaos, staat 3 maanden na kerst nog steeds een kerstboom in de woonkamer - natuurlijk een neppe die ik opgetogen en al elk jaar weer van de zolder haal - en maak ik tegen de tijd dat het bijna lente is, de tuin pas ‘winter klaar’.
Ik zou ook graag iemand willen zijn die makkelijk een praatje maakt met andere mensen. Iemand die zich makkelijk kan uitdrukken en inspirerende verhalen kan vertellen. Maar in de realiteit ben ik een echte introvert, houd ik er niet van om te praten over koetjes en kalfjes en ben ik de sukkel die tijdens een feestje rustig in een hoekje staat en alles observeert.
Wat ik me eigenlijk afvraag is wat doe je met al die ideeën en verwachtingen over jezelf die eigenlijk niet bij je passen? Zou het niet beter zijn om ze los te laten? Tegen jezelf en anderen te zeggen: allemaal leuk en aardig, maar dit past niet bij mij. Ik denk dat dit heel veel rust zou geven. Hoe fijn zou het zijn als ik niet teleurgesteld in mezelf hoef te zijn als ik volgende maand de kerstboom nog steeds in mijn huis zie staan, of wanneer ik tijdens een verjaardag rustig in een hoekje alles observeer.
Maar van de andere kant vraag ik me ook af of je echt kunt weten wie je daadwerkelijk bent. Misschien liggen er wel kwaliteiten in mij verscholen die ik eerst nog moet ontwikkelen. Ik geloof er namelijk ook in dat je zelf heel veel kunt creëren en jezelf kunt blijven ontwikkelen en verrassen. Elke fase in je leven, elke nieuwe omgeving en mensen die je ontmoet laten weer een andere kant van jezelf zien. Elke gebeurtenis die je meemaakt, kan je weer een beetje veranderen. Die manier van kijken is ook wel lekker. Het geeft mij een gevoel dat alles mogelijk is. Wie weet word ik ooit de tweede Marie Kondo of iemand die inspirerende verhalen vertelt tijdens feestjes… wie weet.
Van beide visies is iets te zeggen. Enerzijds is het goed om jezelf te accepteren zoals je bent en te stoppen met energie steken in dingen die niet bij je passen. Anderzijds is het ook soms nodig om dingen uit te proberen en uit je comfortzone te stappen. Want ze zeggen dat daar magische dingen gebeuren. Je kunt pas iets veranderen, als je er iets aan doet.
Je hoort het al, ik ben er nog niet helemaal over uit. Het belangrijkste is denk ik dat je steeds jezelf blijft afvragen: doe ik dit omdat ik het leuk vind om mezelf te blijven ontwikkelen? Of doe ik dit omdat het van mezelf (of mijn omgeving) moet? Als het laatste het geval is, dan kun je beter zeggen: ‘dit past niet bij mij’. Soms is het goed om oude ideeën en verwachtingen van jezelf los te laten.
Reactie plaatsen
Reacties