Ik ben een échte junkie geweest.
Ik ben obsessief bezig geweest met afvallen en met eten, zodat ik maar niet hoefde te voelen. Het gaf een enorme kick als ik weer was afgevallen. Dat was lange tijd mijn enige geluksmomentje. De rest van de tijd voelde ik eigenlijk helemaal niets, want ik was te druk bezig met lijnen. Alle angsten en onzekerheden duwde ik weg. Toen ik daar vervolgens van af stapte, vond ik mijn kick en geluksmomentjes in eetbuien.
Zowel lijnen als overeten (eetbuien) is JUNKIE-GEDRAG: Obsessief gedrag dat gericht is om te verdoven en kortstondig geluk te ervaren. Maar uiteindelijk zorgt het vooral voor controleverlies, afhankelijkheid en diepe lows als de kick is uitgewerkt. Het neemt je leven volledig over.
Stoppen met obsessief lijnen/overeten en het loslaten van je eetverslaving - wat overigens géén substantieverslaving is, maar een procesverslaving! - is ontzettend zwaar. Simpelweg omdat je geconfronteerd wordt met jezelf, het leven en alles wat daarbij komt kijken. Je moet al je gevoelens, angsten en onzekerheden, die je lange tijd hebt onderdrukt, onder ogen komen.
Je zult in het begin blijven verlangen naar je ‘drug’ en waarschijnlijk een paar keer terugvallen. Maar uiteindelijk levert het je heel veel vrijheid, geluk en een lichter leven op. High on life!
Wil je hiermee aan de slag? Meld je dan aan voor een gratis en vrijblijvend oriëntatiegesprek.
Liefs 🦋
Reactie plaatsen
Reacties