Maar wat doe je nadat je een eetbui hebt gehad? Of als je midden in een eetbui zit en beseft *shit* dit wil(de) ik helemaal niet? Wat doe je als je na een eetbui overvallen wordt door schaamte en spijt? 

De eerste natuurlijke respons is boos worden op jezelf en op zoek gaan naar manieren om je eetbui te compenseren, zoals:

• Jezelf strenge eetregels opleggen of maaltijden overslaan
• Sporten om extra calorieën te verbranden
• Braken 
• Laxeren 
• Enz.. 

Logisch, je wilt de 'schade' immers zo snel mogelijk herstellen. Maar je moet weten dat elke actie een gelijke, tegengestelde reactie uitlokt. Dat is altijd zo. Dus een extreme actie lokt ook een extreme reactie uit.

Denk daarbij aan een pendule die op en neer beweegt. Als je een slinger naar rechts geeft, reageert de pendule met een slinger naar links.

Extreem compenseren (restrictie, sporten, braken, laxeren), zorgt ervoor dat je lichaam met een extreme tegenreactie komt. Jezelf uithongeren, lokt uiteindelijk weer nieuwe eetbuien uit, waardoor je in een vicieuze cirkel blijft ronddraaien. 

Niet handig dus.

Maar wat kun je dan wél doen?

Ik heb een stappenplan ontwikkeld die je kunt doorlopen, nadat je een eetbui hebt gehad of als je er midden in zit. 

STAP 1: Stop waar je mee bezig bent!

Dit klinkt natuurlijk heel simplistisch, maar wat ik hiermee bedoel, is dat je jezelf tijdens of na een eetbui niet verliest in het ‘what the hell effect’. Oftewel ‘het is nu toch al verpest, dus ik kan net zo goed doorgaan'.

Op het moment dat je beseft dat je iets aan het doen bent of gedaan hebt wat je eigenlijk niet wil. STOP, adem een keer diep in en uit (waarbij je de nadruk legt op je uitademing) en herinner jezelf aan de Lichter Leven Code.

Stel jezelf vervolgens de vraag wat OP DIT MOMENT het minimale is wat je kan doen om weer een beetje binnen die lichter leven kaders te komen? Bijvoorbeeld het overgebleven eetbui-eten weggooien in plaats van toch nog opeten (zonde ik weet het, maar het kan op dat moment het verstandigste, moedigste, rechtvaardigste zijn wat je voor jezelf kan doen en daarmee train je je zelfbeheersing)

STAP 2: Acceptatie en zelfcompassie

Accepteer dat je het gedaan hebt, maar keur je gedrag niet goed. Je hebt er immers last van. Wees niet boos op jezelf, maar toon zelfcompassie. We vertonen allemaal wel eens vluchtgedrag. We maken allemaal fouten, we verliezen allemaal wel eens de controle, we zijn allemaal mens.

Je hoeft jezelf nu niet te straffen door heel streng voor jezelf te zijn. Ga dus NIET COMPENSEREN door bijvoorbeeld jezelf uit te hongeren, maaltijden over te slaan, te sporten, laxeren, braken, enz., want dat is wederom ESCAPISME!

Gun jezelf rust en ruimte om hiervan te herstellen en het los te laten. Als je het los kan laten ben je weer vrij en is er ruimte om goed voor jezelf te zorgen en daarmee de cirkel te doorbreken. 

STAP 3: Onderzoek wat de aanleiding was van je eetbui 

Wat was er nu precies aan de hand? Welke biologische of psychosociale behoefte werd er gefrustreerd? Waar wilde je zo graag van wegvluchten?:

• Was het een bepaald gevoel, lichamelijk (bv. leeg gevoel) of emotioneel (bv. eenzaamheid)?
  
  
• Was het een belemmerende/ vervelende gedachte of overtuiging? (bv. ‘Nu is het toch al verpest’)
  
  
• Was het een bepaalde situatie (bv. alleen thuis zijn) of gebeurtenis (bv stressvolle situatie op het werk) die dit bij je triggert?

STAP 4: Leer van deze ervaring

Wat zou je volgende keer anders kunnen doen om je eetbui te voorkomen? Maak een zogenaamde implementatie-intentie (als-dan plan) voor de volgende keer.

Als x zich voordoet dan doe ik Y


Zorg ervoor dat dit een REALISTISCH en HAALBAAR plan is!! De ideaalsituatie is dat je op een ´perfecte´ manier eet als je een avond alleen thuis bent. Maar als je heel eerlijk bent, weet je ook wel dat dit (nog) niet haalbaar is.

Misschien is het wél haalbaar om in plaats van én chips, én koekjes, én chocolade, én.... alleen chips en koekjes te eten? In je hoofd heb je het misschien nog steeds niet goed gedaan (want perfectionist! 😉) maar besef wel, dat dit al een hele grote vooruitgang is, t.o.v. een oncontroleerbare eetbui!!

Om dit nog extra kracht te geven, kun je de situatie VISUALISEREN, waarbij je vervolgens in je visualisatie je implementatie-intentie inzet. Hoe vaker je dit doet, hoe makkelijker het wordt om tijdens een échte situatie deze implementatie-intentie toe te passen.

STAP 5: Wees dankbaar voor wat wél al goed is gegaan.

Het is ontzettend verleidelijk om alleen maar te focussen op wat er niet goed is gegaan. Ons brein is immers negatief ingesteld. Des te belangrijker is het dat je zelf actief op zoek gaat naar wat wél goed is gegaan. Elk klein dingetje, elke klein succesje telt!

Misschien is het je gelukt om de eetbui af te breken, of misschien heb je de eetbui uit kunnen stellen. Of misschien kon je al iets meer compassie voor jezelf opbrengen, enz.

Het zijn deze kleine overwinningen, die uiteindelijk het verschil gaan maken. Het zorgt er daarnaast ook voor dat je steeds meer vertrouwen in jezelf krijgt. WIN-WIN. 

Hopelijk heb ik je hiermee een beetje op weg geholpen om meer grip te krijgen op je eetbuien. Wil je graag hulp bij het doorbreken van je eetbuien, meer rust in je hoofd en grip op je eetgedrag? Bekijk het aanbod of vraag een gratis kennismakingsgesprek aan.

Liefs 🦋