Een beetje zoals een vis op het droge, zo voelt het. Je doet ontzettend je best om mee te lopen (rennen) met de rest.
Maar er komt altijd een moment waarop je geen lucht meer krijgt, spartelend en happend naar adem.
Verlangend naar de onderwaterwereld, naar de stilte van water om je heen. Waarin je vrij kan bewegen, op je eigen tempo en ritme.
Waar je kunt zijn wie je bent.
Als je net als ik INTROVERT bent, snap je precies wat ik bedoel.
Nu ben ik ervan overtuigd dat we allemaal het gevoel hebben niet volledig te passen in de wereld waarin we leven. Of je nu introvert of extravert bent. Niemand vindt zichzelf gewoon of 'normaal'. We voelen ons allemaal 'anders' de een iets meer dan de ander. Dat hoort bij het mens-zijn, het is onderdeel van de 'human experience'. Daar schreef ik eerder al eens deze blog over.
Maar niemand kan - vind ik - ontkennen dat extraverte eigenschappen nu eenmaal meer worden gewaardeerd in onze maatschappij, dan introverte eigenschappen.
Echter, ik heb het idee dat daar langzaam verandering in begint te komen. Er is namelijk een toenemende behoefte aan VERTRAGING. Laten 'wij' introverte mensen daar toevallig ontzettend goed in zijn...
‘Fake it till you make it’ zei iemand een paar jaar geleden tegen mij. Met andere woorden; als je echt iets wilt bereiken, dan zul je je introverte persoonlijkheid aan de kant moeten zetten en doen alsof je extravert bent. Thuis, waar niemand je ziet, mag je lekker introvert wezen.
Het triggerde iets in mij. Een mix van onzekerheid, angst en ook boosheid. Achteraf gezien kan ik alleen maar ontzettend dankbaar zijn voor deze ONGEMAKKELIJKE WAARHEID. Want het heeft mijn ogen geopend. Mij wakker geschud en mij geholpen om stukje bij beetje mijn introverte (prikkelgevoelige) kant te omarmen. Het bracht de rebel in mij naar boven...
F*ck it, met je 'fake it till you make it' ...
Kijk, ik snap het wel. De persoon die dit tegen mij zei, begreep toen al heel goed hoe de wereld ik elkaar steekt. Wil je mee kunnen draaien in een extraverte wereld, dan zul je dat klein beetje extraversie uit je tenen naar boven moeten halen.
Goed bedoeld advies. Maar weet je, ik denk dat de wereld er niet beter van wordt als we ons allemaal extravert blijven gedragen. Wij, introverte mensen, moeten juist zorgen voor een beetje tegengas (of een rem), zodat er meer balans komt. En dat kan alleen, als we stoppen met doen alsof we extravert zijn.
Ik ben inmiddels een *trotse introvert*. Alles waar ik mij vroeger voor schaamde, heb ik stukje bij beetje omarmd:
- Ik schaam mij er niet meer voor, dat ik het stille grijze muisje ben.
- Ik schaam mij er niet meer voor, dat ik na een verjaardagsfeestje een hele dag (oké, week 🤫) nodig heb om alles wat ik gehoord, gezien en gevoeld heb te verwerken.
- Ik schaam mij er niet voor dat ik met 'helemaal niks' moet antwoorden, als mensen mij vragen wat ik het weekend gedaan heb.
- Ik geniet ervan om tijdens sociale gelegenheden ergens in een hoekje te zitten, waar ik rustig de alles kan observeren.
- Ik heb geaccepteerd dat ik niet zo goed ben in 'small talk'
- Ik durf eerlijk uit te spreken, dat ik mij soms verstop als de deurbel gaat, omdat ik écht even geen behoefte heb aan mensen. (mijn huis in mijn veilige grot)
- Of dat ik het liefst telefoontjes negeer om vervolgens een appje te sturen, omdat ik zo beter kan communiceren. (Ik heb nu eenmaal meer tijd nodig om dat wat in mijn lichaam en hoofd gebeurt, in woorden om te zetten)
- Ik voel mij niet meer schuldig als ik meer me-time nodig heb, dan wat vanuit een extravert perspectief 'gebruikelijk' is, om op te laden.
- En ik heb geaccepteerd dat mijn dag 'vol' is als er één afspraak in mijn agenda staat.
Het is misschien allemaal een beetje onhandig, dat geef ik toe. Maar ik zie het niet meer als iets negatiefs, of een zwakte. Want er staan ook een aantal SUPERPOWERS tegenover.
Introverte superpowers:
- We hebben een sterk ontwikkeld observerend vermogen, waardoor we kleine details eerder opmerken.
- We kunnen ontzettend goed luisteren en daarmee anderen het gevoel geven dat ze gehoord en gezien worden (wat ook écht zo is).
- We zijn in staat om diepere connecties met mensen te maken tijdens een-op-een gesprekken (dat laatste is heel belangrijk)
- We brengen rust en kalmte (ook al voelt dat in ons hoofd niet zo 🤯).
- We zijn heel zelfstandig en kunnen onszelf goed motiveren.
- En dan heb ik het nog niet eens gehad over onze diepgaande reflecties en analytisch vermogen.
Ondanks deze super powers, blijft het natuurlijk een uitdaging om als introvert je weg te vinden in een prikkelrijke, snelle, sociale extraverte wereld. Het is overweldigend.
Maar als je kunt accepteren dat je nu eenmaal introvert bent (woehoe🥳), en stopt met doen alsof je extravert bent, kun je prima functioneren in deze wereld. Leef niet zoals het hoort, maar leef zoals het hoort voor jou.
En hier maak ik graag ook een bruggetje naar eetgedrag en de link met eetbuien.
Introvert en verstoord eetgedrag
Als (hooggevoelige) introvert ben je gevoeliger voor het ontwikkelen van verstoord eetgedrag
Als introvert weet ik dat de snelle, prikkelrijke en prestatiegerichte omgeving waarin we leven, ontzettend overweldigend kan zijn. Eten (eetbuien) kan een manier zijn om even te ontsnappen (escapisme) uit deze wereld. Even rust, even niks, even ontspannen, even alle gevoelens van je afschudden.
Andersom kan lijnen en diëten ook een manier zijn om te ontsnappen. Obsessief bezig zijn met afvallen en 'niet eten' kan namelijk ook een manier zijn om te even niet te hoeven voelen. Ook kan het je het gevoel geven dat je tenminste ergens 'controle' over hebt.
Herkenbaar? Voor mij zijn (helaas) beide herkenbaar (lees hier mijn verhaal)… Maar ik weet ook dat jij en ik niet de enige zijn.
In mijn praktijk zie ik veel introverte (prikkelgevoelige/hooggevoelige) vrouwen die last hebben van eetbuien en ander verstoord eetgedrag. Vrouwen die elke dag weer hun best doen om mee te draaien in de extraverte wereld. Vrouwen die inmiddels expert zijn in ‘fake it till you make it’, maar daardoor CONSTANT over hun grenzen heen gaan.
De oplossing is simpel, maar niet makkelijk.
STOP MET DOEN ALSOF JE EXTRAVERT BENT en ga luisteren naar wat de introvert in jou nodig heeft.
- Waar liggen jou (prikkel)grenzen? En wat heb je nodig om binnen die grenzen te kunnen blijven?
- Hoe geeft jouw lichaam aan dat je overprikkeld bent (lichaamsbewustzijn)?
- Hoe plan je voldoende me-time in om je batterij weer op te laden?
- Hoe ga je om met prikkels (coping)?
- Welke introverte super powers kun je inzetten in je dagelijks leven, zodat je eindelijk gaat ervaren hoe WAARDEVOL jij bent?
- En welke 'fake it till you make it vaardigheden' mag je los laten?
Hoe beter je in staat bent, om te leven naar JOUW (introverte) behoeftes, hoe minder je de behoefte hebt om de drukke wereld te moeten ontvluchten (met eten).
Wees een 'trotse introvert'. De wereld heeft jou nodig.
Liefs 🦋
Reactie plaatsen
Reacties