'Hurting yourself is easy, living is hard' - Loudermilk
Zoals met alles, is ook dit natuurlijk niet zwart-wit en moet het genuanceerd worden. Want jezelf pijn doen is echt niet 'easy' en leven is ook niet altijd 'hard'. Maar het is wel goed om hier eens over na te denken.
We hebben allemaal beschermingsmechanismes. Maar soms richt deze meer schade aan dan hetgeen waar tegen jij jezelf wilt beschermen.
Want doe jij jezelf pijn, zodat je een andere pijn niet meer hoeft te voelen?
Eerlijk is eerlijk. Leven, met alles wat erbij hoort, alle emoties, pijn, uitdagingen, obstakels, tegenslagen, enz., is pittig. Daarom ontwikkelen we overlevings- en beschermingsmechanismes om hiermee om te gaan. Manieren om even niet te hoeven voelen. Om even niet te hoeven denken. Om even te ontsnappen aan de harde werkelijkheid van het leven.
Hier is helemaal niks mis mee. Sterker nog, soms kan het gezond zijn om jezelf tijdelijk te beschermen, omdat je anders verdrinkt in pijn en verdriet. Sommige dingen moeten in fases toegelaten worden.
Maar wat als dat beschermingsmechanisme erger is (geworden) dan de kwaal zelf? Wat als je (misschien zonder dat je het door hebt) meer last hebt van je beschermingsmechanisme, dan hetgeen waarvoor je denkt dat je jezelf moet beschermen?
- Jezelf keer op keer OVERETEN om de eenzaamheid niet te hoeven voelen (om vervolgens een eetbui probleem te ontwikkelen)
- Jezelf storten op het WERK om de leegte te vermijden (om vervolgens in een burn-out terecht te komen)
- Jezelf uithongeren, calorieën tellen, obsessief SPORTEN, om maar niet bezig te hoeven zijn met leven (om vervolgens een eetprobleem te ontwikkelen)
- GAMEN, uren SCROLLEN OP JE TELEFOON en het leven van anderen bekijken, zodat je niet de confrontatie met die van jezelf aan hoeft te gaan (om vervolgens een game- of telefoonverslaving te ontwikkelen)
Om maar even een paar voorbeelden te noemen.
Al deze dingen helpen en zijn onschuldig, totdat het niet meer helpt en een probleem op zichzelf wordt. Je doet jezelf pijn om een andere pijn niet meer te hoeven voelen.
Dus, mooi mens, vraag jezelf eens af. Beschermt mijn overlevingsmechanisme nog wel écht? Of ben ik mezelf alleen maar meer pijn aan het doen?
Liefs
Reactie plaatsen
Reacties